تناسخ

امروز تا شیش خوابیدم و الان هم کلی کار واسه انجام دادن دارم. باید بشینم نزدیک یه ساعت دیگه فقط تمرین کنم... . میخوام جوکر ببینم. این هفته خبری از بیمارستان نبود و نیست پس چیز جدیدی ندارم که تعریف کنم. جز اینکه یکی از دوستام امروز از شدت استرس پنیک کرده بود و سمت چپ بدنش فلج شده بود. دوستان دنیا ارزش اینو نداره که اینقد واسه هرچیزی استرس بگیرین. حتی اون کنکوری که همه توی ایران بزرگش میکنن ارزش اینو نداره که خودتو واسش نابود کنی. شاید خیلی چیزا مهم باشه ولی تو از همه ی اونا مهم تری. اینجا نیومدی که صرفا نمره و حقوق خیلی بالایی بگیری.

اینجا فقط باید سعی کنی اطلاعاتتو بیشتر کنی تا به مرحله ی بعدی تکامل برسی. من کسیم که به تناسخ باور داره و به تکمیل شدن پس خیلی کمکم میکنه که بدونم واقعا چرا هستم. یکی از ادمهای مورد علاقم که فیزیک خونده اونبار داشت میگفت که فرض کنین ما توی یه شهریم، یه کشور، یه سیاره، یه منظومه و در نهایت کهکشان و یک جهان. کوچیک تر از چیزی هستیم که فکر میکنیم. تمام اطلاعات لبه ی سیاه چاله ها هست. تمام این اطلاعاتی که هست در لبه ی این سیاهچاله است و بقیه چیزا به درونش کشیده میشن. و در اون طرف یک دنیای دیگه بوجود میاد که تمام اون چیزهایی که بهش وارد شده بود رو داره. تا جایی پیش میریم که تمام این اطلاعات رو حداقل یکبار در تمام زندگیهامون تجربه کرده باشیم.

یکی از قشنگترین دلایلی که بهم اینو اثبات میکنه وجود هرچیزیه که در قبل و در اینده در حال وجود داره. دایناسورها هنوز وجود دارن همونطور که امواج بیگ بنگ همچنان بودن. یکی  دیگه خارج از کره خاکی که ما هستیم الان دایناسورها رو روی زمین خاکی ما میبینه پس میتونیم بگیم اونا از بین نرفتن. البته دنیای زمان هم خیلی قشنگه ولی نیاز به فکر کردن خیلی بیشتری داره و یکم گیج کنندست.

کاشکی میتونستم بیشتر راجبش بخونم و هرچی فهمیدم و قشنگ بود رو واستون بنویسم ولی خب فعلا بسه :)))

پ.ن: خوشحال میشم اگر کسی چیزهای جالبی در این زمینه ها میدونه پیام بده مرسی