پارسال / امسال

امرووووز هم روز ناسناسی بود. باشه شاید باورتون نشه ولی من واقعا همزاد خودم رو پیدا کردم و عاشقشم. واقعا هم از لحاظ قیافه ای هم اخلاقی همه چیییی در اکثر موارد خیلی شبیهشمممم. فقط اون یکم دایره دوستاش کمتر از منه. امروز توی آمفی رفتیم بالا سراغ پیانو. متاسفانه کوک نبود کلا کلاویه هاش درست نبودن انگار ولی خب... فقط یکی از دوستام تاحالا پیانو زدنم رو دیده حصاثختیسپ

امروز یکی داشت بهم میگفت بعد از اون دختره که فوت شد کلا متحول شدی. بعد دیدم آره واقعا بعد از اون خیلی عوض شدم هیچوقت تاحالا ندیدمش یا باهاش حرف نزده بودم اما نمیدونم واقعا ناراحت شده بودم براش (من در این موارد مرگ و اینا اصلا گریه نمیکنم ناراحتیمم مثل بقیه نیست ولی خب) داشت بهم میگفت که اینجوری که شدم خیلی بهتره. حالا چجوری شدم؟ کسی که وقت میکنه هرکاری بخواد بکنه... خودم اینجوری شادترم. یکم اهمیت ندادن و بجاش رسیدن به روحم موثر تره واقعا. جدی میگم ما آدما اکثر اوقات که درگیر کار میشیم بیخیال سلامتی روح و جسممونیم فکر هم نمی‌کنیم خیلی تاثیر داره. اما من پارسال تاثیرشو دیدم. یکسال کامل رو با درد گذروندم خیلی چیزا رو از دست دادم خیلی از اتفاقای بد برام افتاد و حالم خوب نبود اما همچنان لجبازی میکردم و با روش قبلم پیش میرفتم. اصلا به فکر اون چیزی که باعث زنده بودن واقعیه منه توجهی نمیکردم.

و حالا امسال یه ادم فاقد استرس زیاد خیلی ریلکس و خوشحال هرچی شد شد تو تلاشتو کردی. 

و اینکه خواب مهم ترین بخش یه نقشه‌ست دوباره برگشته و جزو بهترین شعارهای سال‌ام انتخاب شده.

فعلااا