هعیی

خواستم اعلام کنم بنده خسته، مریض، بی‌حال و نیازمند به غزل هستم... فردا نمیریم و استراحت میکنیم. استراحتمون فقط شامل ۲ ساعت بیشتر خوابیدنه که خودش خیلیه. ولی باید خودمون رو بکشیم. داشتم تاپیک میزدم که چیجوری  از اورثینک و مقایسه و نگرانی راجع به چیزایی که واسه الان نیست دست برداریم و به این نتیجه رسیدم که واقعا غزلی میتونه بهم کمک کنه. اینکه کاری به دنیای اطرافت نداشته باش کار خودتو کن. یکم بعضی وقتا که به خودم میام اوضاع سخت میشه. میخوام بعضی از ارتباطاتم رو محدود تر کنم. چون بعضیاشون یجورین. نمیدونم چرا شانس منه یا چی. کلا هرادمی که احساس نزدیکی باهام میکنه فکر میکنه الان من متعلق به اونم و میتونه کنترلم کنه دیگه جز اون با کسی نمیتونم باشم. ولم کن بابا ایش. شدم شبیه بچه مدرسه ای ها که بغل دستیشونو دوست ندارن.