نظریه ی مزخرف

از فراق شمس دین افتاده‌ام در تنگنا

او مسیح روزگار و درد چشمم بی‌دوا

امروز یکی داشت درباره ی اینکه عشقی که بین مولانا و شمس بوده نشون دهنده ی همجنس گرا بودنشون و این مزخرفات بود حرف میزد و هرهر میخندید و راستش هیچ انتقادی درباره این نظریه ی بشدت مسخره ندارم. نمیدونم از کی چی شد که اکثرا سمت این رفتن که، عه گفتی دوسم داری ؟ پس همجنس گرایی! مولانا فک کنم نزدیک  19 20 سالگیش ازدواج کرده بود و حتی شمس هم ازدواج کرده بود و حتی بچه هم داشته این یک. دو اینکه همه ی روابط ادما تعریف کردن اتفاقات روزمره و یه سلام علیک و اینکه اکسم فلان کرد و اون خیانت کرد و بلابلا نیستش خب؟ تا وقتی که ظرفیت چیزی رو نداشته باشیم چیزی هم نمیبینیم و قاعدتا هرچیزی که دیده نمیشه دلیل بر وجود نداشتنش نیست. خواهش میکنم همونطور که توی توییتر، یوتیوب، اینستا یا هرجای دیگه ای که ادمای روشن فکر دارن بیشتر میشن، از اینکه این حرفا و تفکرات پوسیده و غلط هستن هم حرف بزنن و صحبت کنن تا شاید جواب بده.

جدی میگم توی یه کتابی که میخوندم نوشته بودش که دوران سقراط و ارسطو مردم واقعا یه زمانی برای فکر کردن به هرخلقت و پدیده ی طبیعی که وجود داشت میگذروندن و الان کی هست که بیاد نیم ساعت بشینه درباره ی درخت، اسمون، خلقت خودش یا کلی چیز دیگه فکر کنه؟(من خودمم نمیتونم)  قطعا خیلی تعدادشون کمه و این یعنی عملا هیچ اندیشه ی عمیقی توی مغزمون نداریم و صرفا اسکرول کردن رو یاد گرفتیم. کار خیلی سختیه ولی وقتی این چیزا درک بشه ارزش بعضی حرفا یا رابطه ها مشخص میشه!

حتی یادمه یکی از دبیرامون اون اوایل سال بهمون میگفتش که دختره اومده پیشم داشته گریه میکرده که چون دوستشو میخواسته بغل کنه میترسیده از اینکه فکر کنن همجنس گراعه. هرکسی با هرمشکلی یا هرچیز دیگه ای گرایش های خاص خودش رو داره و منم جزو اون دسته ای هستم که گرایشی به همجنسگرا بودن ندارم اما دلم نمیخواد اگر کسی واقعا یه همچین گرایشی داره (بازم میگم به هر علتی یا هر مشکلی یا هرچیزی اصن) توی جامعه اذیت بشه ولی لطفا جلوی این طرز فکر رو برای هر حرکت یا حرف ساده ای که حتی خودتون هم تجربه اش رو تاحالا نداشتین بگیرین! نمیتونیم برای هر چیزی که دیدیم نظرمون رو بیان کنیم و بر پایه ی کلیشه های مسخره ای که دیدیم و شنیدیم نظر بدیم! مرسی