مودی مود مودی

رخم بگونه خیری شده ست از انده و غم
دل از تفکر بسیار خیره گشت و دژم

- خسروانی

---

لحظه ای خیره نمیگردد دلش، جانان از برای مفتونِ دلداده... ولی دل، هر دم بفکر اوست در یوم و  یَم و یونا و دالانه

نگارا، شاهدا، ای دل ربا، دلبرِ دلدارِ دلدَستان... مگو با غیر من حرفی، ضمیر عشق نباشد از برای همگان

همی صبحی، شبی، صباح و لیلی نامه ای  اعزام بر فواد این شیدا...دهد پیوند ارض و سماوات و گیتی و گیهان را

نمیگویی به تنگ آید دل عاشق برای زلف رعنا را ؟ ...همی غنج و قر و فخر و نازِش بس نباشد قلب شیدا را ؟

نمیدانم بگویم چه، چرا مودی شدم دیگه هیچی نمیدونم بسه دیگهه لالالااا